ΤΡΑΓΩΔΙΑ: ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Στίχοι 147-149: Ένα σχόλιο ποιητικής και θεατρικής αυτοσυνειδησίαςΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΙΙ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
αρχαίος μύθος στην λογοτεχνία του 20ου αιώνα. Ιακώβου Καμπανέλλη "ο δείπνος".ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΙΙ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
η κοινωνική πεζογραφία από τον Ξενόπουλο στην πεζογραφία της δεκαετίας του 1920 / η μικρά Ασία (1922) στη πεζογραφία. "Η ιστορία ενός αιχμαλώτου" του Στρατή ΔούκαΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Κείμενα 10: Κείμενα Υψηλού ύφους Ο Βίος του Λέοντος ΚατάνηςΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Κείμενα 13: Μεταγενέστερη Αγιολογία, Νεομάρτυρες, α) Μαρτυρολόγιο Καρυοφύλλη. (Ομιλητής κ. Σ. Μπαλατσούκας). Συζήτηση β) Μαρτύριο Αγίου Γεωργίου εξ Ιωαννίνων. γ) Μαρτύριον Αθανασίου Γγίου.ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Α - Βίος Φιλάρετου μέρος γ' - εξετάζεται λεπτομερώς το τελευταίο τμήμα της μετάφρασης του βίου, το οποίο περιλαμβάνει όσα διαδραματίζονται στη ζωή του Φιλάρετου μετά τον γάμο της εγγονής του με τον αυτοκράτορα και δίνεται έμφαση στα παραμυθιακά στοιχεία που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου όπως το δείπνο στους φτωχούς αλλά και τα αγιολογικά στοιχεία όπως η προβολή του θανάτου και το όραμα του άλλου κόσμου. Σ'αυτό το κομμάτι η μετάφραση αναλύεται σε συνδυασμό με το πρωτότυπο βυζαντινό κείμενο. Β - Μαρτύριο Ζαχαρία Άρτας (1782) - εξετάζονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των διεργασιών που οδηγούν τον Ζαχαρία στο μαρτύριο καθώς αυτός ανήκει στην κατηγορία των νεομαρτύρων που απο τον χριστιανισμό προσχώρησαν στο ισλάμ και στη συνέχεια το απέρριψαν.ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Η τραγέδια του αγίου Δημητρίου μέρος β' - εξετάζονται υφολογικά οι τρεις τελευταίες σκηνές της πρώτης πράξης, οι δύο τελευταίες σκηνές της πέμπτης πράξης και οι δύο επίλογοι - δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο που απλά μοτίβα αναπτύσσονται και επεκτείνονται στη θεατρική δράση και καταλήγουν από απλές φράσεις σε αγιολογικά κείμενα, να γίνονται εκτενείς παράγραφοι στην τραγέδια - δίνεται επίσης μια επιφανειακή ανάλυση της αρχής του πρώτου διλουδίου, το οποίο στηρίζεται σε πρότυπα κωμικά.