ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Α - Ύστερη Βυζαντινή επιστολογραφία γ' - επιστολές Γρηγορίου Παλαμά απο Ασία προς την εκκλησία του (Θεσσαλονίκη) - ολοκληρώνεται η ανάλυση του τελευταίου μέρους της επιστολής - δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον λογοτεχνικό της χαρακτήρα και στις αντιλήψεις του Παλαμά σχετικά με τον Μωάμεθ - συγκρίνονται οι απόψεις του Παλαμά για τον Μωάμεθ με την άποψη του αυτοκράτορα Εμμανουήλ Παλαιολόγου η οποία εκφράστηκε δημόσια πριν απο λίγα χρόνια επιφέροντας διεθνή αντίδραση και ολοκληρώνεται η εξέταση με την ανάλυση του τελευταίου, καθαρά διδακτικού κομματιού που είναι γεμάτο με ηθικές παραγγελίες προς τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης. Β - Επιστολή αρ. 4 Εμμανουήλ Παλαιολόγου Προς τον Δημήτριο Κυδώνη - αναλύονται τα λογοτεχνικά χαρακτηριστικά της και δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις πνευματικές και λόγιες παραπομπές οι οποίες περιστρέφονται γύρω απο ένα απλό θέμα ανταλλαγής χειρογράφων και μια πρόσκληση του αυτοκράτορα προς τον Κυδώνη να μεταβεί στην Κων/πολη.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Ύστερη Βυζαντινή επιστολογραφία β' - επιστολές Γρηγορίου Παλαμά απο Ασία προς την εκκλησία του (Θεσσαλονίκη) - συνεχίζεται η ιστορική, θεολογική και υφολογική ανάλυση της επιστολής του Παλαμά προς το εκκλησίασμά του - δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ανάλυση του κομματιού όπου δανείζεται απο άλλα λογοτεχνικά είδη (μυθιστόρημα, έκφραση, ταφικά έθιμα)και στο τμήμα όπου ο Παλαμάς έρχεται σε θεολογική αντιπαράθεση με μουσουλμάνο ιερέα σχετικά με την ταυτότητα του Μωάμεθ.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Ύστερη Βυζαντινή επιστολογραφία α' - επιστολές Γρηγορίου Παλαμά απο Ασία προς την εκκλησία του (Θεσσαλονίκη) - αναλύεται 1ον το ιστορικό υπόβαθρο στο οποίο συμβαίνει η αιχμαλωσία του απο τους Οθωμανούς και αναλύονται υφολογικά και πραγματολογικά οι 13 πρώτες παράγραφοι της επιστολής - δίνεται έμφαση στη χρήση ρητορικών και λογοτεχνικών σχημάτων αλλά και στην ιστορική ανάλυση των συνθηκών της αιχμαλωσίας του.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Φώτιος, επιστολή αρ. 1 προς βασιλέα Μιχαήλ Βουλγαρίας μέρος γ' - Αναλύεται το τελευταίο μέρος του συνοπτικού καταλόγου συνόδων με το οποίο κλείνει τη δογματική διδασκαλία ο Φώτιος προς τον Μιχαήλ και στρέφεται σε πρακτικές συμβουλές οι οποίες αποτελούν τυπικό υλικό ενός κατόπτρου ηγεμόνος. Ανάμεσα στα άλλα τον συμβουλεύει να φροντίσει για τον εκχριστιανισμό των υπηκόων του.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Φώτιος, επιστολή αρ. 1 προς βασιλέα Μιχαήλ Βουλγαρίας μέρος β' - συνεχίζεται η εξέταση του τμήματος που δανείζεται υλικό απο συνοπτικούς καταλόγους συνόδων - στο παρόν μάθημα. καλύφθηκε το τμήμα για την 3η, 4η, 5η και 6η οικουμενική σύνοδο - ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στις υφολογικές δυσκολίες τις οποίες εισάγει ο Φώτιος όταν συζητά περίπλοκα θεολογικά ζητήματα.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Φώτιος, επιστολή αρ. 1 προς βασιλέα Μιχαήλ Βουλγαρίας - εξετάζεται όχι μόνο απο λογοτεχνική αλλά και απο ιστορική άποψη αυτή η επιστολή η οποία γράφτηκε το 865 απο τον Φώτιο προς τον πρόσφατα εκχριστιανισμένο βασιλιά της Βουλγαρίας Βόρη για να τον διδάξει 1ον βασικά στοιχεία του χριστιανισμού και 2ον το πως πρέπει να είναι ένας ηγέτης - στο σημερινό τμήμα αναλύονται οι πρώτοι 170 στίχοι και δίνεται έμφαση στα ιστορικά στοιχεία των δύο πρώτων οικουμενικών συνόδων για τις οποίες ο Φώτιος δανείζεται υλικό απο συνοπτικούς καταλόγους συνόδων.ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Η τραγέδια του αγίου Δημητρίου μέρος β' - εξετάζονται υφολογικά οι τρεις τελευταίες σκηνές της πρώτης πράξης, οι δύο τελευταίες σκηνές της πέμπτης πράξης και οι δύο επίλογοι - δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο που απλά μοτίβα αναπτύσσονται και επεκτείνονται στη θεατρική δράση και καταλήγουν από απλές φράσεις σε αγιολογικά κείμενα, να γίνονται εκτενείς παράγραφοι στην τραγέδια - δίνεται επίσης μια επιφανειακή ανάλυση της αρχής του πρώτου διλουδίου, το οποίο στηρίζεται σε πρότυπα κωμικά.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Α - Βιογραφικά Θεόδωρου Στουδίτη - επιστολή αρ. 50 προς Ναυκράτιο - αναλύεται η εκτενής επιστολή με αντικείμενο την άποψη του Στουδίτη σχετικά με το αν μπορούν να στεφανώνονται οι άνθρωποι που προβαίνουν σε δεύτερο γάμο - παρόλο που το θέμα είναι περισσότερο νομικό και εκκλησιαστικό, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη ρητορική και λογοτεχνίζουσα διάσταση του τρόπου γραφής του Στουδίτη. Β - Επιστολή αρ. 6 προς τη μητέρα του -εξετάζονται οι εκφραστικές μέθοδοι τις οποίες χρησιμοποιεί για να παρηγορήσει την ετοιμοθάνατη μητέρα του.ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Αγιολογικό θέατρο - η τραγέδια του αγίου Δημητρίου - παρουσιάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά του είδους του αγιολογικού θεάτρου που εμφανίζεται τον 17ο και 18ο αιώνα σε λατινοκρατούμενες περιοχές του ελληνόφωνου κόσμου στις οποίες δρουν οι ιησουίτες μοναχοί - αναλύεται η εξάρτηση της τραγεδίας απο το πρώιμο κείμενο του μαρτυρίου του αγίου και της διασκευής του απο τον Σιμεών τον μεταφραστή - αναλύεται η πρώτη απ'τις πέντε πράξεις μέχρι την τέταρτη σκηνή.ΤΡΑΓΩΔΙΑ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ, ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Φιλοσοφική ανάλυση της τραγωδίας με έμφαση στην έννοια του πάθους, της καθάρσεως και του θανάτου ΙΙΣΥΝΟΔΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Τα προκαταρκτικά της 4ης οικουμενικής συνόδου - εξετάζεται πραγματολογικά και υφολογικά ένας αριθμός επιστολών που ανταλλάχθηκαν μεταξύ του Πάπα Λέοντα του 1ου, του αυτοκράτορα Ουαλεντινιανού, της Γάλλας Πλακιδίας, της Ευδοξίας και του αυτκράτορα Θεοδοσίου. Σ'αυτές, οι πρώτοι διαμαρτύρονται προς τον Θεοδόσιο για την σύγκλιση της συνόδου του 449 στην Έφεσο και για τις αποφάσεις της, καθώς και για την καθαίρεση και τον θάνατο του πατριάρχη Φλαβιανού - οι απαντήσεις του Θεοδοσίου δείχνουν αρχικά την υποστήριξη του για την σύνοδο.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Επιστολές Ιγνατίου διάκονου μέρος β' - εξετάζονται οι επιστολές 7, 8 και 49 - οι δύο πρώτες απευθύνονται στον Νικόλαο Σπαθάριο και η τελευταία στον Ιγνάτιο μητροπολίτη Νικομήδειας - οι δύο πρώτες απευθύνονται σε έναν υψηλά ιστάμενο δημόσιο λειτουργό και αποτελούν παράκληση του Ιγνάτιου με την ιδιότητα του επισκόπου Νικαίας για απαλλαγή του κλήρου της επισκοπής του απο μία έκτακτη εισφορά σε είδος - δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις υφολογικές λεπτομέρειες οι οποίες περιβάλλουν οικονομικά αιτήματα με λογοτεχνικό ένδυμα - στην τρίτη, ο Ιγνάτιος αν και αφορισμένος, γράφει μια συστατική επιστολή προς τον Ιγνάτιο Νικομήδειας για λογαριασμό κάποιου μοναχού που ζητά τον επισκοπικό θρόνο μιας απο τις επισκοπές της μητρόπολης Νικομήδειας.ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Α - Μαρτύριο Ζαχαρία Άρτας μέρος β' - εξετάζεται λεπτομερώς το τμήμα του μαρτυρίου στο οποίο ο άγιος έχοντας προετοιμαστεί ψυχολογικά προχωράει στην επίσημη αποκήρυξη του Ισλάμ. Μετά τη μαρτυρία του, καταδικάζεται σε θάνατο. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο τουρκικό λεξιλόγιο. Β - Μαρτύριο του αγίου Τρύφωνα - εξετάζεται το κείμενο του μαρτυρίου απο τη μετάφραση που περιλαμβάνεται στον "Νέο παράδεισο" του Αγάπιου Λάνδου. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στα λογοτεχνικά χαρακτηριστικά του ύφους του Λάνδου τα οποία διατηρούν σχήματα λόγου και εκφράσεις που ανατρέχουν στη βυζαντινή περίοδο.ΤΡΑΓΩΔΙΑ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ, ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Φιλοσοφική ανάλυση της τραγωδίας με έμφαση στην έννοια του πάθους, της καθάρσεως και του θανάτου ΙΣΥΝΟΔΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Αναφορά ενδημούσης συνόδου προς πατριάρχη Ιωάννη (20 ιουλίου 518). Αναλύεται με λεπτομέρεια το καθαρά γραφειοκρατικό έγγραφο το οποίο απο πλευράς περιεχομένου σηματοδοτεί την μετάβαση απο τον μονοφυσιτισμό των αρχών του 6ου αιώνα, στην ορθοδοξία που αποκαθίσταται με την άνοδο στον θρόνο του αυτοκράτορα Ιουστίνου (518). Δίνεται σημασία σε ρητορικά χαρακτηριστικά και σχήματα λόγου τα οποία, παρά τον γραφειοκρατικό χαρακτήρα, είναι διάχυτα στο κείμενο και εξετάζεται η σχέση ιδιαίτερων εκφράσεων και λεξιλογίου με συγκεκριμένες γραφειοκρατικές λειτουργίες ενός συλλογικού οργανισμού που είναι η σύνοδος της εκκλησίας.ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Α - Επιστολές ανώνυμου διδάσκοντος του 10ου αιώνα - δίνονται μερικές εισαγωγικές παρατηρήσεις για τον συγγραφέα και το επίκεντρο στις επιστολές 4, 5, 6 και 7 - δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο στρυφνό ύφος το οποίο αν και απο τεχνικής πλευράς είναι υψηλό, προδίδει έναν άνθρωπο με δύσκολο χαρακτήρα. Β - Επιστολές Ιγνατίου διάκονου - βιογραφικά και εργογραφικά στοιχεία για τον Ιγνάτιο και εκτενής ανάλυση δύο επιστολών του ( 52 προς Μεθόδιο πατριάρχη και 33 προς Ιωσήφ ηγούμενο) - δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην δεύτερη με τον καθαρά προσωπικό και θρηνητικό τόνο της.ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Α - Βίος Φιλάρετου μέρος γ' - εξετάζεται λεπτομερώς το τελευταίο τμήμα της μετάφρασης του βίου, το οποίο περιλαμβάνει όσα διαδραματίζονται στη ζωή του Φιλάρετου μετά τον γάμο της εγγονής του με τον αυτοκράτορα και δίνεται έμφαση στα παραμυθιακά στοιχεία που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου όπως το δείπνο στους φτωχούς αλλά και τα αγιολογικά στοιχεία όπως η προβολή του θανάτου και το όραμα του άλλου κόσμου. Σ'αυτό το κομμάτι η μετάφραση αναλύεται σε συνδυασμό με το πρωτότυπο βυζαντινό κείμενο. Β - Μαρτύριο Ζαχαρία Άρτας (1782) - εξετάζονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των διεργασιών που οδηγούν τον Ζαχαρία στο μαρτύριο καθώς αυτός ανήκει στην κατηγορία των νεομαρτύρων που απο τον χριστιανισμό προσχώρησαν στο ισλάμ και στη συνέχεια το απέρριψαν.ΣΤΩΪΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ, ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ, Τμήμα ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ
Επίκτητος Εγχειρίδιον IVΣΥΝΟΔΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Επιστολή πατριάρχη Γερμανού προς Θωμά Γαβριουπόλεως μέρος ε' - αναλύεται το τελευταίο μέρος της επιστολής με ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση του ύφους η οποία εμφανίζεται λόγω του ότι οι βιβλικές παραπομπές ελαττώνονται - θεωρητική ανάλυση των επιχειρημάτων υπέρ της κατασκευής των εικόνων τα οποία στηρίζονται σε ερμηνεία χωρίων της Γραφής και σε ιστορικές διαπιστώσεις ( ανυπαρξία κατηγοριών ειδωλολατρίας εις βάρος της εκκλησίας πριν τον 8ο αιώνα) και στην επίκληση θαυματουργών εικόνων.ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, Τμήμα ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ
Επιστολή πατριάρχη Γερμανού προς Θωμά Γαβριουπόλεως μέρος δ' - αναλύονται οι σελίδες 466-470 και δίνεται έμφαση στην ανάπτυξη του θεολογικού επιχειρήματος με βάση τη βιβλική αυθεντία της παλαιάς διαθήκης - τονίζεται ο σχετικός υποβιβασμός του ήθους λόγω πολυπλοκότητας των θεολογικών επιχειρημάτων, τα οποία επιπκεντρώνονται στην υπεράσπιση των χριστιανών απο την κατηγορία της ειδωλολατρίας.